غیر از این داغ که در سینه سوزان دارم
چه گل از گلشن عشق تو به دامان دارم ؟
این همه خاطر آشفته و مجموعه ی رنج
یادگاری ست کزان زلف پریشان دارم
به هواداریت ای پاک نسیم سحری
شور و آشفتگی گرد بیابان دارم
مگذر ای خاطره ی او ز کنارم مگذر
موج بی ساحل اشکم سر طوفان دارم
خار خشکم مزن ای برق به جانم آتش
که هنوز آرزوی بوسه ی باران دارم
غنچه آسا نشوم خیره به خورشید سحر
من که با عطر غمت سر به گریبان دارم
شمع سوزانم و روشن بود از آغازم
که من سوخته سامان چه به پایان دارم
سلام
این اولین بار است به وبلاگ شما سر می زنم و خوشحالم با وبلاگ شما آشنا میشم.
اگر موافق باشید به هم لینک بدهیم.
موفق باشید.
سلام
چقدر قشنگ بود ماه پیشونی ...
فدایت ساحل
سلام
خیلی زیبا بو د
افرین برشما
و قت کر دید باز هم به ما سر بز نید
یا علی
صلی الله علیک یا مولانا امام زمان (عج)....سلام ...خوشحالم از اینکه وبلاگ شما رو دیدم .خیلی خوب و متین نوشتین .........موفق باشید
بسم رب الشهدا//گفته اند كه شرف المكان بالمكين و چه خوب گفته اند آري دوكوهه پادگاني است در نزديكي انديمشك كه ساليان سال با شهدا زيسته است با بسيجي ها (شهيد آويني) // سلام // سال نو مبارك !//ممنون از اينكه به وبلاگ ما سر زديد و محفل نوراني ما نوراني تر نموديد!//ان شا
سلام
سال نوی شما هم مبارک باشه
سلاماسمانی جون شعر زیبایی بود ....اپ کردم میای دیگه؟؟؟؟
سلام
خوب جالب بود من در شعر کمی وسواس دارم
ولی جالب بود فقط نمی دونم شاعرش کیست
شاد باشید